Πόσες είναι οι μορφές

Πόσες είναι οι στιγμές που σου έχουν κόψει την ανάσα...Πόσες είναι οι μορφές, που πήρε ο έρωτας, για να ρίξει της καρδιάς σου τα μάτια....

Δεν μου λείπει το χθες...

Δεν μου λείπει το χθες...Δεν πονάω στο σήμερα....Δεν φοβάμαι το αύριο...Το ξέρω εσύ...Θα μου δίνεις ζωή...Με τη ματιά σου θα με ταξιδεύεις στο άπειρο...

Είσαι το αγριολούλουδο

Είσαι το αγριολούλουδο που φυτρωνει στα αχαλασματα?????
Είσαι ο άνεμος που φυσάει στα κλαδιά μου???????
Η το αϊδόνι που τραγουδάει κάθε χαράματα????????
Και με ξυπνάει με τη γευση που έχουνε τα θαύματα?????

Δεν είναι η ανάγκη που με φέρνει κοντά σου...

Δεν είναι η ανάγκη που με φέρνει κοντά σου...Δεν είναι τα πλούτη που μου έδινε πνοή...Είναι η αγάπη που έβλεπα στην ματιά σου...Κάθε μου όνειρο το έκανε ζωή...

Γενήθηκε πάλι η σιωπεί...

Γενήθηκε πάλι η σιωπεί....Σαν το φεγγάρι...Ολόγιωμο...Που το βράδυ...Μονολογεί...Σιωπούν τα άστρα με την λάμψη του...Ο ήλιος ζηλεύει την ομορφιά του...Η νύχτα περιμένει να νιώσει το χάδι του...Στην θάλασσα απάνω σαν περπατεί...

Ένα κορίτσι σαν και εσένα...Μια πνοή μέσ' στη ζωή μου...Βροχή να φέρνει το πρωί...Να ανασάνει και η ψυχή μου...

Ένα κορίτσι σαν και εσένα...Μια πνοή μέσ' στη ζωή μου...Βροχή να φέρνει το πρωί...Να ανασάνει και η ψυχή μου...

The stars will crack and start falling...

I will raise my thunders upon the winds...Blast them on the skies...You will hear the bells gong...You will know it was from mine...

The stars will crack and start falling...Through the fire they will start calling...But noone will listen...

Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει....

Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει....Το σώμα αρχίζει να αρωσταίνει...Η καρδιά να χτυπά πιο σιγά...Τριαντάφυλλο που μαραζώνει...Το χιονιά δεν μπορεί, δεν σηκώνει...Χρειάζεται μια γλυκιά αγκαλιά...

Μαντιναδες.

Μια ματια σου έφταξε...Να γίνει χτύπος στην καρδιά μου...Ένα φιλί στην ξαστεριά...Να γίνει συντροφιά μου....

Ποτε μου δεν συνήθησα να σε βλέπω το πρωί...Κάθε φορά με μια ματιά...Σε αγαπούσα πιο πολύ...

Κάθε φορά με μια ματιά...

Ποτε μου δεν συνήθησα να σε βλέπω το πρωί...Κάθε φορά με μια ματιά...Σε αγαπούσα πιο πολύ...

Περίμενα και εγώ.....

Περίμενα και εγώ να ξημερώσει το σήμερα. Εχθές αναρωτιόμουνα μήπως το αύριο είναι κάτι το διαφορετικό. Το μόνο διαφορετικό που μπορώ να πω πως αισθάνομαι είναι μια ελαφριά δόση μεγαλύτερης ελευθερίας.

Περιμένοντας το σήμερα να έρθει...

Περιμένοντας το σήμερα να έρθει...Τόσο πόνο που είδα στη ζωή...Να ανθίσει την άνοιξη να φέρει...Σαν ξυπνήσει το παρελθόν ένα πρωί...