Με μια λάμψη ενός παιδιού...

Πόσο μακριά είναι η ζωή....Από ένα όνειρο που θα έρθει να μας βρει...Ντυμένo με τα χρώματά της...Μα με φτερά ζωντανά, να πετάξει από την φωλιά της...

Μόνο στην άκρη του φεγγαριού...Με μια λάμψη ενός παιδιού...Να σώσει το σκοτάδι...

Με την αγάπη ενός χαδιού...Ξέρουν να μας συγχωρούν... Και ας πέφτουμε σε μιαν ομίχλη πάλι...

Πόσο κοντά είναι η ζωή...Σε μια ψεύτικη θάλασσα με κύματα στη γη...Ντυμένη με τα γιορτινά της...Πως τα φτερά της θα της κόψουμε, να μείνει στη φωλιά της...

Μόνο η λάμψη ενός παιδιού...Στην άκρη ενός φεγγαριού...Μπορεί να σώσει το σκοτάδι...

Φως να δώσει στη ζωή...Μέχρι να έρθει το πρωί...Στη νύχτα, στα άστρα πάλι...

Με την αγάπη ενός χαδιού...Ξέρουν να μας συγχωρούν... Και ας πέφτουμε σε μιαν ομίχλη πάλι...