Άστρο της μέρας μοναδικό...

Άστρο της μέρας μοναδικό...

(Α 1)

Το Νέκταρ με πότισαν οι θεοί...Ήταν Ιούλιος μήνας, μα δεν μου είχανε πει...Πως δε θα μπορέσω να ξεχάσω....
Ήταν ξημερώματα, πρωί...Το ήξερα πως θα είσαι εκεί...Μα δεν ήξερα αν θα μπορέσω να σε φτάσω...

(Α 2)

Ήσουνα ψηλά, στα σύννεφα εκεί...Έσπερνες το απόβραδο, να φέρει τη βροχή...Είχες τα αστέρια από πάνω...
Σου μιλούσαν σαν να ήσουνα εσύ...Καρδιά που θα έλαμπε το πρωί...Ένα άστρο, στο δρόμο, που κάθε μέρα χάνω...

(CHORUS)

Άστρο της μέρας μοναδικό...Από τη ματιά μου δεν θέλω να σε χάσω...Πως θα συνεχίσω τη νύχτα να τραγουδώ...Αφου είσαι η σκέψη μου, το όνειρο, κάθε τι όμορφο που γράφω...

(Β 1)

Το Νέκταρ με πότισαν η θεοί...Ήταν Ιούλιος μήνας μα δεν μου είχανε πει...Πως θα έρθουν να τους γιορτάσω...
Όλοι όσοι πονούνε και αυτοί...Να χαρούνε με εσένα μαζί...Να τραγουδούν τον Έρωτα στο δρόμο που χαράσω...

(HOOK)

Οι τραγουδιστές του Έρωτα...Τα κορίτσια της αυγής...Τα άστρα του καλοκαιριού...Τα άνθη της ψυχής....

(CHORUS)

Άστρο της μέρας μοναδικό...Από τη ματιά μου δεν θέλω να σε χάσω...Πως θα συνεχίσω τη νύχτα να τραγουδώ...Αφου είσαι η σκέψη μου, το όνειρο, κάθε τι όμορφο που γράφω...