Πόσες φορές θα σου το πω...

Πόσες φορές θα σου το πω...Πότε θα καταλάβεις πως δεν μπορώ...Να σου μιλάνε τα χείλη...Μα να μη μπορούν να σε φιλίσουν...


Πόσα πρωινά θα ξυπνήσω...Πόσες φορές θα μισίσω...Να έρχεσαι κοντά μου...Μα τα χέρια να μη σε φτάνουν....Να σε αγγίξουν...

Πόσες είναι οι μορφές

Πόσες είναι οι στιγμές που σου έχουν κόψει την ανάσα...Πόσες είναι οι μορφές, που πήρε ο έρωτας, για να ρίξει της καρδιάς σου τα μάτια....

Δεν μου λείπει το χθες...

Δεν μου λείπει το χθες...Δεν πονάω στο σήμερα....Δεν φοβάμαι το αύριο...Το ξέρω εσύ...Θα μου δίνεις ζωή...Με τη ματιά σου θα με ταξιδεύεις στο άπειρο...

Είσαι το αγριολούλουδο

Είσαι το αγριολούλουδο που φυτρωνει στα αχαλασματα?????
Είσαι ο άνεμος που φυσάει στα κλαδιά μου???????
Η το αϊδόνι που τραγουδάει κάθε χαράματα????????
Και με ξυπνάει με τη γευση που έχουνε τα θαύματα?????

Δεν είναι η ανάγκη που με φέρνει κοντά σου...

Δεν είναι η ανάγκη που με φέρνει κοντά σου...Δεν είναι τα πλούτη που μου έδινε πνοή...Είναι η αγάπη που έβλεπα στην ματιά σου...Κάθε μου όνειρο το έκανε ζωή...

Γενήθηκε πάλι η σιωπεί...

Γενήθηκε πάλι η σιωπεί....Σαν το φεγγάρι...Ολόγιωμο...Που το βράδυ...Μονολογεί...Σιωπούν τα άστρα με την λάμψη του...Ο ήλιος ζηλεύει την ομορφιά του...Η νύχτα περιμένει να νιώσει το χάδι του...Στην θάλασσα απάνω σαν περπατεί...

Ένα κορίτσι σαν και εσένα...Μια πνοή μέσ' στη ζωή μου...Βροχή να φέρνει το πρωί...Να ανασάνει και η ψυχή μου...

Ένα κορίτσι σαν και εσένα...Μια πνοή μέσ' στη ζωή μου...Βροχή να φέρνει το πρωί...Να ανασάνει και η ψυχή μου...

The stars will crack and start falling...

I will raise my thunders upon the winds...Blast them on the skies...You will hear the bells gong...You will know it was from mine...

The stars will crack and start falling...Through the fire they will start calling...But noone will listen...

Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει....

Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει....Το σώμα αρχίζει να αρωσταίνει...Η καρδιά να χτυπά πιο σιγά...Τριαντάφυλλο που μαραζώνει...Το χιονιά δεν μπορεί, δεν σηκώνει...Χρειάζεται μια γλυκιά αγκαλιά...

Μαντιναδες.

Μια ματια σου έφταξε...Να γίνει χτύπος στην καρδιά μου...Ένα φιλί στην ξαστεριά...Να γίνει συντροφιά μου....

Ποτε μου δεν συνήθησα να σε βλέπω το πρωί...Κάθε φορά με μια ματιά...Σε αγαπούσα πιο πολύ...

Κάθε φορά με μια ματιά...

Ποτε μου δεν συνήθησα να σε βλέπω το πρωί...Κάθε φορά με μια ματιά...Σε αγαπούσα πιο πολύ...

Περίμενα και εγώ.....

Περίμενα και εγώ να ξημερώσει το σήμερα. Εχθές αναρωτιόμουνα μήπως το αύριο είναι κάτι το διαφορετικό. Το μόνο διαφορετικό που μπορώ να πω πως αισθάνομαι είναι μια ελαφριά δόση μεγαλύτερης ελευθερίας.

Περιμένοντας το σήμερα να έρθει...

Περιμένοντας το σήμερα να έρθει...Τόσο πόνο που είδα στη ζωή...Να ανθίσει την άνοιξη να φέρει...Σαν ξυπνήσει το παρελθόν ένα πρωί...

Η αγάπη πάει και έρχεται σαν τα σύννεφα...

Η αγάπη πάει και έρχεται σαν τα σύννεφα...Όταν η ζέστη μας πονεί τη βροχή τους ζητάμε...Όταν η καταιγίδα σαρώνει τη ζωή...Να σταματήσει να μην πονάμε...

Πάντα έρχεται όταν δεν την περιμένουμε...Όταν δεν θέλουμε...Άλλο νερό να πιούμε...

Μα πως θα ζήσουμε...Δεν μπορούμε να τη σβήσουμε...Από τη ζωή μας δεν μπορούμε...

Τα άστρα πλημυρίζουνε τον ουρανό τη νύχτα...Κάνουμε ευχές κάθε φορά που τον διασχίζουνε...Πολλές φορές, χτύπος γίνονται, στην καρδιά μας...Μα πολλές φορές πάνω του σβήνουνε...

Όταν η αγάπη ξεφεύγει από τα στήθη...

Όταν η αγάπη ξεφεύγει από τα στήθη...Η καρδιά μένει μονάχη στα δυο στενά...Δένεται με κάθε πίκρα στα χείλη...Η ανάγκη μόνο την κάνει να χτυπά...

Δώσε μου τα παπούτσια που φοράς...

Δώσε μου τα παπούτσια που φοράς...Ασπρόμαυρα σαν την αγάπη μιας καρδιάς...Ισως τότε μπορέσω να καταλάβω...Τι σε έκανε να με ξεχάσεις πριν προλάβω...

Να ξέρεις πως είμαστε εδώ εμείς...

Δεν υπάρχει στη ζωή...Πιο όμορφη στιγμή....Όταν όλοι σε αφήνουνε μόνη...Να περπατάς στα σύννεφα...Με ένα χαμόγελο στο σήμερα...Να φεύγουνε όλοι οι πόνοι....

Να ξέρεις πως είμαστε εδώ εμείς...Μια ανάσα στη ζωή να χαρείς...Δεν μας νοιάζει ποιοί σε πληγώσαν... Πλησίασε κοντά δεις...Πως υπάρχουνε και άλλες χαρές και μπορείς...Να ξεχάσεις όσους σε ματώσαν...

Στις θάλλασας τα κύματα...

Στις θάλλασας τα κύματα....Κολυμπάνε τα μηνύματα...Δεν φτάνουνε ποτέ....Είναι άγριοι οι αέριδες....Στις καρδιάς σου τις φυλοσιές...Δεν μπορούνε να αντέξουν τις βροντές...

Σκέφτομαι...

Σκέφτομαι...Πως θα σε κάνω να νιώσεις πάλι...Όπως τότε που ήσουνα η ίδια ένα χάδι...Στην δική μου τη ζωή...

Περιμένω...Να βάλεις κάθε πίκρα στην άκρη...Να έρθει η δική σου γλύκα και πάλι...Κάθε βράδυ και πρωί...

Μπήκα σε ένα ανθοπωλείο...

Μπήκα σε ένα ανθοπωλείο...Τόσα λουλούδια άνθη και αρώματα...Τριαντάφυλλα, ορχιδέες, τόσα πολλά χρώματα...Μα κανένα δεν μπορούσε να με συγκινήσει...

Τι θα μπορούσε να γίνει...

Άμα ενώσουμε τους κόσμους μας...Τι θα μπορούσε να γίνει...Ίσως ενωθεί ο Νότος με το Βοριά...Ίσως η αγάπη μας μείνει...

Πως σε αγγίζω...

Σε ένα καναπέ άσπρο απάνω θα σε ζωγραφίσω....Όποτε ξαπλώνω να σε αισθάνομαι...Πως σε αγγίζω...Την καρδιά σου να ακούω πως χτυπά...Κάθε φορά που θα σηκώνομαι...Και θα νομιζεις πως θα φύγω...

Στα μαύρα ντυμένη σαν είσαι...Αυτό το λίγο που φέρνει την αντίθεση...Σε κάνει να ξεχωρίζεις....Σε κάνει μάτια να ανοίγεις....Να σε κοιτάνε και να σκέφτονται, πως θα είναι ο πόθος τους να σβήνει....

Πως θα είναι άραγε.....Να ξεχωρίζεις....Το μαύρο από το άσπρο....Και το άρωμα να πίνεις...

Πως θα είναι άραγε...Να μοιράζεσαι...Στα ρόδα μέσα να χάνεσαι...Στάλες να παίρνεις και να δίνεις...

Πως θα έιναι να ανταλασετε τις γεύσεις....Και το κορμί να σβήνει όλες τις σκέψεις.

Πως θα ήτανε να αισθάνεστε μαζί....Αντί να είστε μακριά....Να νιώθετε την πνοή....

Κοιτάζω τις φωτογραφίες σου και αναρωτιέμαι.....

Κοιτάζω τις φωτογραφίες σου και αναρωτιέμαι.....
Ποιός δεν πίστεψε σε εσένα και τώρα είσαι μονάχη....Σε άφησε στους ουρανούς να περιπλανιέσαι...Κάθε αστέρι να γίνεται ακόμα ένα δάκρυ....
Κάθε αστέρι να γίνεται ευχή σου και δάκρυ....

Αναρωτιέμαι...Αν θα αρχίσεις να πιστεύεις σε εμένα...Όπως εγώ εσένα....Αναρωτιέμαι....Αν θα γίνω φεγγάρι στη γη σου....Τις νύχτες να βλέπεις μόνο εμένα...

Αναρωτιέμαι...Αν θα φύγουνε τα σύννεφα από τον ουρανό....Να με βλέπεις ξάστερο να λάμπω και εγώ....Αναρωτιέμαιι....Αναρωτιέμαι...

Δεν θα το αρνηθώ....

Αν μπορείς να με σκοτώσεις με τα μάτια σου...Δεν θα το αρνηθώ....
Αμα μπορείς να με σκοτώσεις με τα χάδια σου....Θα κάτσω να σκοτωθώ...

Ψάχνω τους δρόμους να σε βρω....

Ψάχνω τους δρόμους να σε βρω....Μήπως τυχαία τα μάτια σου συναντήσω...Μήπως μπορέσω να ζήσω σαν άνθρωπος και εγώ...Σε όλα όσα μας πλήγωσαν, μαύρη πέτρα να ρίξω...

Θέλω τα βλέματά μας να ξανασυναντηθούνε....Ίσως αυτή τη φορά να έχουν κάτι να πούνε...Ίσως καταλάβουν πως χώρια δεν μπορούνε...Άλλο πια να ζήσουν...

Γύρισα πίσω στα γνωστά...Τα πολυφορεμένα...Μα θέλω να ξεχάσω τα παλιά...Δεν είναι, πλέον, για εμένα...

Στα ίδια στέκια ξενυχτώ...Μα δεν υπάρχει ενδιαφέρον κανένα...Μόνο τα μάτια σου με κάνουν και ξεχνώ...Από τότε που γνώρισα εσένα...

WORTH

Let me be WORTH of your love....Let me be WORTH tonight...I am singing one more song because of...The feelings you make me feel when you ter my sight...

What was WORTHLESS...Became WORTH of my love...What was useless...Became a piece of my heart...Whenever there was a tear....Whenever there was a fear...I have always been here...To teer them apart...

Ψάχνω τους δρόμους να σε βρω....

Ψάχνω τους δρόμους να σε βρω....Μήπως τυχαία τα μάτια σου συναντήσω...Μήπως μπορέσω να ζήσω σαν άνθρωπος και εγώ...Σε όλα όσα μας πλήγωσαν, μαύρη πέτρα να ρίξω...

Θέλω τα βλέματά μας να ξανασυναντηθούνε....Ίσως αυτή τη φορά να έχουν κάτι να πούνε...Ίσως καταλάβουν πως χώρια δεν μπορούνε...Άλλο πια να ζήσουν...

Γύρισα πίσω στα γνωστά...Τα πολυφορεμένα...Μα θέλω να ξεχάσω τα παλιά...Δεν είναι, πλέον, για εμένα...

Στα ίδια στέκια ξενυχτώ...Μα δεν υπάρχει ενδιαφέρον κανένα...Μόνο τα μάτια σου με κάνουν και ξεχνώ...Από τότε που γνώρισα εσένα...

Δώσε μου λίγη από τη δύναμή σου...Ίσως να θέλω να ζήσω μαζί σου...Εσύ τη δύναμη και εγώ το φως...Μαζί θα αντέξουν σε κάθε σκότος...

Έτσι νομίζουνε πολλοί...Μα αλήθεια δεν κοιμάμαι...Κάθομαι και αναπολώ, θυμάμαι...Την κάθε στάλα που σε πότιζα...Κάθε φορά που χώριζα...Μα αλήθεια με πονάνε....

Ακομα την εχουν...Μα εμεις μαθαμε να ζουμε μεσα τησ...Και καθε κακο να το κανουμε καλο....Και απο καθε πικρα να σταζουμε την γλυκα..Όπως στάζει η μαστιχα απο το δεντρι...Οπως βγαινει το μελι απο κερι....

Άστρο της μέρας μοναδικό...

Άστρο της μέρας μοναδικό...

(Α 1)

Το Νέκταρ με πότισαν οι θεοί...Ήταν Ιούλιος μήνας, μα δεν μου είχανε πει...Πως δε θα μπορέσω να ξεχάσω....
Ήταν ξημερώματα, πρωί...Το ήξερα πως θα είσαι εκεί...Μα δεν ήξερα αν θα μπορέσω να σε φτάσω...

(Α 2)

Ήσουνα ψηλά, στα σύννεφα εκεί...Έσπερνες το απόβραδο, να φέρει τη βροχή...Είχες τα αστέρια από πάνω...
Σου μιλούσαν σαν να ήσουνα εσύ...Καρδιά που θα έλαμπε το πρωί...Ένα άστρο, στο δρόμο, που κάθε μέρα χάνω...

(CHORUS)

Άστρο της μέρας μοναδικό...Από τη ματιά μου δεν θέλω να σε χάσω...Πως θα συνεχίσω τη νύχτα να τραγουδώ...Αφου είσαι η σκέψη μου, το όνειρο, κάθε τι όμορφο που γράφω...

(Β 1)

Το Νέκταρ με πότισαν η θεοί...Ήταν Ιούλιος μήνας μα δεν μου είχανε πει...Πως θα έρθουν να τους γιορτάσω...
Όλοι όσοι πονούνε και αυτοί...Να χαρούνε με εσένα μαζί...Να τραγουδούν τον Έρωτα στο δρόμο που χαράσω...

(HOOK)

Οι τραγουδιστές του Έρωτα...Τα κορίτσια της αυγής...Τα άστρα του καλοκαιριού...Τα άνθη της ψυχής....

(CHORUS)

Άστρο της μέρας μοναδικό...Από τη ματιά μου δεν θέλω να σε χάσω...Πως θα συνεχίσω τη νύχτα να τραγουδώ...Αφου είσαι η σκέψη μου, το όνειρο, κάθε τι όμορφο που γράφω...

Ότι το σώμα δεν μπορεί...

Ότι το σώμα δεν μπορεί...Ο νους το κάνει πέρα....Ακόμα και αν είναι η καρδιά...Που θα του λείψει μια μέρα....

Όταν η καρδιά σταματήσει να χτυπάει...Τότε και ο νους, παύει να πονάει..

Τα σκυλιά γαβγίζουν το καταμεσήμερο...Τρέχουν στο στίβο της ψυχής....Μα δεν είναι από σίδερο...Γρυλίζουν στη ζέστη, θρηνώντας την απώλεια...Η ποίηση γιορτάζει τη νίκη από τα όνειρα...Ένας αδερφός και μια αδερφή γυρίζουν στο σπίτι....Εκεί τους περιμένει η αυγή...Να χορεψουνε την λύπη....

Where are you dancer on the stage of heart????????

I like it that you like it.......

I like it that you like it.......

Ρωτώ, ξαναρωτώ, μα απάντηση δεν παίρνω....

Ρωτώ, ξαναρωτώ, μα απάντηση δεν παίρνω....Τα όρη και τη θάλασσα σαν παιρνωδιαβαίνω...Τον ουρανό και άνεμο συνάντησα τη νύχτα...Κρύψαν τα αστέρια στη συννεφιά...Δεν μου λένε, αν σε είδαν....

I love you for what you are....I love you for being close to my heart...Not letting go when It has been teered apart...

Το ήξερα μια μέρα θα σε βρω....Το ήξερα μια μέρα θα σε δω...Στα μάτια θα σε κοιτάξω και θα πω...Πόσο μου έλειψες....

Ποιά αλήθεια να είναι αυτή...

(Α)

Γυμνά σαν είναι στον Βορρά...Τα αστέρια μέσα στη νύχτα...Ο Νότος σε μια ανάμνηση ξενυχτά...Γιατί του κρύβουνε την αλήθεια...

(CHORUS 1)

Ποιά αλήθεια να είναι αυτή...Που μπορεί να προστάζει το φεγγάρι...Να κρύβεται πίσω από τα βουνά...Τα καράβια να μη βρίσκουνε σημάδι...

(B)

Πικρή που είσαι αληθινά...Περιμένεις να σε νιώσουνε...Κρύβεις πίσω σου τα αστέρια τα φωτεινά...Δεν ξέρεις, ίσως να ματώσουνε...

(CHORUS 2)

Ποιά αλήθεια να είναι αυτή...Που δεν αφήνει την νύχτα να λάμψει...Περπατάει μονάχη στην αμμουδιά...Σβήνει τους φάρους από κάθε λιμάνι...

(CHORUS 1)

Ποιά αλήθεια να είναι αυτή...Που μπορεί να προστάζει το φεγγάρι...Να κρύβεται πίσω από τα βουνά...Τα καράβια να μη βρίσκουνε σημάδι...

Με μια λάμψη ενός παιδιού...

Πόσο μακριά είναι η ζωή....Από ένα όνειρο που θα έρθει να μας βρει...Ντυμένo με τα χρώματά της...Μα με φτερά ζωντανά, να πετάξει από την φωλιά της...

Μόνο στην άκρη του φεγγαριού...Με μια λάμψη ενός παιδιού...Να σώσει το σκοτάδι...

Με την αγάπη ενός χαδιού...Ξέρουν να μας συγχωρούν... Και ας πέφτουμε σε μιαν ομίχλη πάλι...

Πόσο κοντά είναι η ζωή...Σε μια ψεύτικη θάλασσα με κύματα στη γη...Ντυμένη με τα γιορτινά της...Πως τα φτερά της θα της κόψουμε, να μείνει στη φωλιά της...

Μόνο η λάμψη ενός παιδιού...Στην άκρη ενός φεγγαριού...Μπορεί να σώσει το σκοτάδι...

Φως να δώσει στη ζωή...Μέχρι να έρθει το πρωί...Στη νύχτα, στα άστρα πάλι...

Με την αγάπη ενός χαδιού...Ξέρουν να μας συγχωρούν... Και ας πέφτουμε σε μιαν ομίχλη πάλι...

Mοιραζόμασταν τις σιωπές...

Κάποτε είχα μια φίλη που μοιραζόμασταν τις σιωπές...Μου έλεγε για τις αγάπες της και όλες τις στιγμές...Που την είχανε πληγώσει...

Θα ζεσταίνομαι εγώ και ας μην σε έχω...

Θέλω να σε δω σε μια ταινία...Ταινία βγαλμένη από τη ζωή...Να είσαι εσύ η πριγκίπισσα...Και εγώ ο πρίγκιπας που θα έρθει να σε βρει...

Κάνε τον πύργο σου φάρο φωτεινό...Από την λάμψη τους...Τα μάτια σου...Να αστράφτουν στο κένο...

Πλέξε τις αχτίδες τους μαζί με τα μαλλιά σου...Μα το ίδιο χρώμα έχουνε μαζί με την καρδιά σου...

Μαζί με την καρδιά σου...

Ας είναι ο άνεμος σκοτεινός...Ας είναι βαρύς ο χειμώνας αυτός...Από μακριά και αν σε βλέπω...Θα ζεσταίνομαι εγώ και ας μην σε έχω...Και ας μην σε έχω...

Κάθε όνειρο που της λείπει...

Η ζωή είναι ενδιαφέρον από μόνη της....Δεν χρειάζεται να ψάχνεις το κάθε όνειρό της...Μια καρέκλα σε μια παραλία...Μια αέρινη πνοή και μια οπτασία...

Πολλές φορές γινόμαστε...Παρελθόν και θύματά της...Όταν μας κλέβουνε τα όνειρα...Και τα κάνουνε δικά της...

Μα εμείς γεννηθήκαμε ζωντανοί...Το ξέρεις, δεν στερεύει η πηγή...Η μοίρα μας διάλεξε να δώσουμε στη ζωή...Κάθε όνειρο που της λείπει...Κάθε όνειρο που της λείπει...

Κάθε σκέψη το πρωί, ανθίζει μεταξένια...Όταν ξέρουν να μιλούν τα σωστά τα χέρια...Στης άνοιξης την ανατολή...Ή στη δύση του χειμώνα...Στα σύννεφα του φθινοπώρου...Ή στου καλοκαιριού το χώμα...

Πολλές φορές γινόμαστε...Παρελθόν και θύματά της...Όταν μας κλέβουνε τα όνειρα...Και τα κάνουνε δικά της...

Μα εμείς γεννηθήκαμε ζωντανοί...Το ξέρεις, δεν στερεύει η πηγή...Η μοίρα μας διάλεξε να δώσουμε στη ζωή...Κάθε όνειρο που της λείπει...Κάθε όνειρο που της λείπει...

Fill your heart with so much sensation...

Imagination...How powerfull imagination can be...Can turn the sky red...Can make the seas dry...Walk on the moon with your mind...Fill your heart with so much sensation...

Τα άγρια τα κύματα η μόνη συντροφιά...

Τα βράχια να στέκουνε στη σειρά...Να πλέουνε πάνω στις θάλασσας το κύμα...Ο άνεμος να προσεύχεται σαν τα συναντά...Μήπως και δεν μπορέσει να κάνει άλλο βήμα...

Στέκουνε περήφανα μέσα στη μοναξιά...Τα άγρια τα κύματα η μόνη συντροφιά...Να προσπαθούνε διάδρομο να ανοίξουνε...Για έναν άνεμο που τους τυραννά...

Αγυροβόλη μέσα στην αγκαλιά τους...Κάθε αχτίδα που ο άνεμος προσπερνά...Γιατί η μοίρα τις έριξε στη νύχτα...Και δεν μπορέσανε να ανθίσουνε δίχως φτερά...

Βράχια μου...Επίσης άγρια..Ατίθασα...Που κολυμπάτε στα νερά...

Να στέκετε περήφανα μέσα στη μοναξιά...Με τα άγρια τα κύματα η μόνη συντροφιά...Να μην αφήσετε διάδρομο να ανοίξουνε...Για έναν άνεμο που τους τυραννά...

I have always shared my heart with you...

I have always given my love to you...And I have always shared my heart with you...Oh, yes you do...Yes, you know its true...

Its all about style baby...

Its all about style baby...Get up and dance crazy...You know you have got the moves baby...Pumping out of your soul and maybe...

I join into the party...Feeling your body...And all of your senses!!!!!!

Its all about style...Being wild...Walking on an edge...

Its all about style...

Το ξέρω πως με κρυφοκοιτάς...

Το ξέρω πως με κρυφοκοιτάς...Σαν συναντιόμαστε στο δρόμο....Το ξέρω πως θα ήθελες να με αγαπάς...Να ζούσαμε σε άλλο κόσμο...

Το ξέρω πως κρυφά κλαις...Όταν με σκέφτεσαι και μέσα σου λες...Πως με ξέχασες...

Το ξέρωωωωω...Μα δεν έφτανε...Μα δεν έφτανε...

Η αγάπη μας να χωρέσει τη ζωή μας...Κάθε παραστράτημα έφερνε πιο κοντά...Έφερνε πιο κοντά...Την καταστροφή μας...

Το ξέρωωωωω...Μα δε έφτανε...Μα δεν έφτανε...

Ένα όνειρο να γίνει οδηγός στη ζωή μας...Δεν έφτανε...Δεν έφτανε...

Δεν ήτανε τόσο μεγάλη η αγάπη μας...

Μα δεν ήτανε τόσο μεγάλη η αγάπη μας...Για να χωρέσει τη ζωή μας...Κάθε μικρό παραστράτημα...Έφερνε πιο κοντά την καταστροφή μας...

Μεταξωτό το χάδι...

Μεταξωτό το χάδι...Ήρθε ένα βράδυ...Και μου μίλησε...Μου είπε για εσένα...Πως περιμένεις εμένα...Μέσα από τον άνεμο μου ψιθύρισε....

Από πείσμα σε πείσμα πάμε...

Από πείσμα σε πείσμα πάμε...Κάθε τι όμορφο...Κάθε νύχτα στα άστρα...Κάθε φιλί...Ξεχνάμε...

Δεν μας έμεινε τίποτα...Παρά μονάχα η μοναξιά μας...Αφού δεν μπορέσαμε ποτέ...Να ξεπεράσουμε κάθε καταιγίδα...Που ήρθε μπροστά μας...

Oh, I miss...So much I miss...

Oh, I miss...So much I miss...All those words drawn...By your sweet little lips...Oh, I miss...So much I miss...All those colours shown...By the sweetness of your kiss...

Maybe tonight...

I think I have found the peace of my heart, everything that is missing...Maybe tonight...The stars will get bright...Maybe they start kissing...

I think I have found the dream I have seen, everything I have been wishing...Maybe tonight...A road opens in my sight...Maybe the moon will be singing...

Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι....

Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι...Ποιός την ζωή σου ξεγέλασε...Ποιός την καρδιά την καρδιά σου έκαψε...Και τώρα εγώ ξεχνιέμαι...

I have been swimming all day long...

I have been swimming all day long...I have been drinking all night long...Waiting you to show up...To see if...What I have been dreaming every day...Is what people say...The perfect time to give up...

Tell me what there is left to be done...

Tell me what there is left to be done...If your kiss will be felt like the sun...Your hug that I have always missed...Will seem as a warm see into the nights breeze...

I dont know, whether I should go or stay...

I dont know, whether I should go or stay...Whether to dance all night...Whether to stand by your side...Or just step out of the way...

It has been a while...Since you have been around...Since the day I had found...I forgot how to smile...

It has been a while...Since I have walked by you...Since I whispered be true...I' ll stay all night...

Show me your love baby...

Show me your love baby...Show me your love and maybe...We could live our dream...

I' ll show you my love baby...I' ll show you my love and maybe...We could walk out this scene...

Μην την πουλας την αγάπη σου....

Μην την πουλάς την αγάπη σου...Δεν αξίζει, όσα και αν πάρεις...Μια ματιά ή ένα χάδι σου...Μόνο με αγάπη μπορείς να αγοράσεις....

Το ξέρω...

Το ξέρω...Τώρα πια το ξέρω....Πως πρέπει να σε ξεχάσω...Να υποφέρω...Το ξέρω...

Πως είσαι μακριά...Σε άλλη αγκαλιά...Το ξέρω...

Μα τι να κάνω που δεν μπορώ να σε αφήσω...Το ξέρω...Το ξέρω πως άντεξες πολλά...Θα πολεμήσω....

Να σε ξανακερδίσω...Θα το τολμήσω...

Πες μου...Πες μου μονάχα αυτή τη φορά...Αν με αγάπησες πραγματικά...Πες μου...

Ίσως να είναι η διαφορά...Που δεν θα βρεις ξανά...Σε καμία αγκαλιά....Πες μου...

Ίσως να νιώσεις...Πως σε αγάπησα αληθινά...Πες μου...Πες μου...

Σε ένα γράμμα κλείδωσα τη σκέψη μου...

Σε ένα γράμμα κλείδωσα τη σκέψη μου...Έκανα το φεγγάρι ταχυδρόμο...Από αστέρι σε αστέρι μέχρι να φτάσει στα χέρια σου...Το μονοπάτι για εσένα να χαράζουνε μόνο...

θα ξεχαστείς...

Αμα δεν μπορεις...Να ανοιξεις την καρδιά σου...Θα χαθεις...Θα ζεις στην μοναξια σου...
Δεν θα μπορεις...
Να ανοιξεις τα φτερά σου...
Θα χαθεις...Περιμένοντας τη σειρά σου...
θα ξεχαστείς...

θα ξεχαστείς...

Αμα δεν μπορεις...Να ανοιξεις την καρδιά σου...Θα χαθεις...Θα ζεις στην μοναξια σου...
Δεν θα μπορεις...
Να ανοιξεις τα φτερά σου...
Θα χαθεις...Περιμένοντας τη σειρά σου...
θα ξεχαστείς...

Lets see...

Lets see...Whether this time will be...A chance to meet again...After all these years...All the sadness, the tears...Leave it all behind and then...

Θέλωωω...Να φύγω μακριά...

Θέλωωω...Να φύγω μακριά...Θέλωωωω....Να ξεχάσω τα παλιά...Όλους όσους με πληγώσανε...Όλους όσους τη ζωή μου σταυρώσανε...

Τώρα που αναστήθηκε και πάλι...Θα τη ζήσω πριν μου την πάρει...Τα ίδια λάθη θα προσπαθήσω...Να ξαναγίνουνε να μην αφήσω...

Η απόλυτη έκφραση της ζωής..

Η απόλυτη έκφραση της ζωής...Μια στάλλα από τον ωκεανό που θα την πιείς...Μια στιγμή που θα την ονειρευτείς....Μα δεν θα θέλεις να ξυπνήσεις το πρωί....

Η απόλυτη έκφραση της ζωής...Ένα όνειρο που θα το δεις, χωρίς να κοιμηθείς...Θα το περπατήσεις, θα το γευτείς....Στην αγκαλιά του μέσα η ψυχή σου θα αφεθεί....

Όταν η καρδιά σταματήσει να χτυπά.../When your heart stops beating...

Όταν η καρδιά σταματήσει να χτυπά....Όταν ο φόβος κυριεύει τη ζωή σου...Δίχως τα όνειρα δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά...Δίχως τα άστρα πάντα μένεις πίσω...Το σκοτάδι τη ζωή σου κυβερνά....

When your heart stops beating...When fear takes over your life...You cant move forward without dreaming...Without the stars you always stay in the dark...

Ο άνεμος γράφει μουσική ξανά...

Ο άνεμος γράφει μουσική ξανά...Οι νότες της θάλασσας πλημυρίζουν τη στεριά...Τα σύννεφα χορεύουν στον ουρανό μελωδικά...Από τα χέρια πιάνουν μια τον ήλιο, μια τα αστέρια...Λικνίζονται δεξιά, αριστερά...

 Τα όργανα δίνουν ρυθμό...Το τέμπο αλλάζουν...Τους τόνους ανεβάζουν...Μα εμείς κρατάμε τα βήματα σταθερά...Είναι η ζωή μας που προστάζουν...Στο χορό μας απάνω, μήπως ξεχάσουμε να χορεύουμε απλά..Απλά...

Δεν είναι αστέρια μα μετέωρες ψυχές...

Δεν είναι αστέρια μα μετέωρες ψυχές...Τον ουρανό διασχίζουνε και γίνονται ευχές...Επειδή τις δικές τους δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν...Αποφάσι

σαν στην αγκαλιά μας να ξαναγυρίσουν....Την σοφία της ζωής τους σε εμάς να χαρίσουν.....

Ίσως το μονοπάτι να μοιάζει φτωχό...Μα την σοφία την έχει διδαχθεί...Από όλους όσους έχει περπατηθεί....

Έστω για ένα λεπτό...

Έστω για ένα λεπτό....Έστω και αν δεν σε ξαναδώ..,Μόνο μια ανάμνηση μαζί σου...Ας είναι η τελευταία φορά που θα ζήσω....

Την φωτιά κοιτάω και αναρωτιέμαι...Αν καίγεσαι και εσύ για εμένα....Αν οι φλόγες σπαρταράνε στο κορμί σου επάνω...Όπως σπαρταράω εγώ για εσένα...

It has been a long time ago...The sun has shined...The wind has blown....Since you were gone...Our feelings have grown...

Γλυκόπιοτη ανάμνηση....Ένα αντίο δίχως άρνηση...Να σε αγγίζω...Το φυλαχτό...Ούτε πλατίνα, ούτε χρυσό....Μια πιο πολύτιμο από κάθε λίθο...

Δεν χρειάζεται τον δρόμο να αλλάξεις....Μα να τον ακολουθήσεις...Εγώ θα περιμένω να με συναντήσεις...Με τη μοίρα κουβέντιασα και μου είπε πως...Μονάχη σου δεν θα ζήσεις...

Μα πως μπορεί να θελήσει...Τέτοια ομορφιά να χωρίσει...Τα αστέρια με τα αστέρια κατοικούνε...Άμα δεν πιστεύεις εμένα...Υπάρχουνε πολλοί που μπορούνε να σου το πούνε...

Δεν είναι το όνειρο...

Δεν είναι το όνειρο...Που το κάνει μαγικό...Δεν είναι το φως που απλώνει στη νύχτα...Είσαι εσύ που βλέπω μέσα σε αυτό...Κάθε όμορφη στιγμή τις μέρες που σε είχα...

Από τότε που πίστεψες πως θα σε ξεχάσω...

Από τότε που πίστεψες πως θα σε ξεχάσω...Ήξερα η μέρα θα έρθει που εγώ θα σε χάσω...Από τότε που πίστεψες πως δεν μπορούσα να σε αγαπήσω...Από τότε που πίστεψες πως δεν θα γυρίσω...Ήξερα πως έπρεπε να σε αφήσω...Να ζήσω μακριά σου...Μακριά από την αγκαλιά σου...

Μα άφησα κάτι κοντά σου...Κάτι δικό μου να μοιράζεσαι τη μοναξιά σου...Ένας φάρος να φωτίζει τα σκοτάδια της ζωής σου...Μέχρι να βρεις και εσύ το ξημέρωμα, το πρωί σου...

Μα άφησα κάτι κοντά σου...Μια πνοή ζωγραφιστή μέσα στην καρδιά σου...Ένα όνειρο να περπατάει τα σοκάκια της ψυχής σου...Της κρύες νύχτες να έρχεται στη θυμησή σου....Να σε ζεσταίνει...

Από τότε που πίστεψες πως θα σε ξεχάσω...Ήξερα η μέρα θα έρθει που εγώ θα σε χάσω...Από τότε που πίστεψες πως δεν μπορούσα να σε αγαπήσω...Από τότε που πίστεψες πως δεν θα γυρίσω...Ήξερα πως έπρεπε να σε αφήσω...Να ζήσω μακριά σου...Μακριά από την αγκαλιά σου...

Tell me when...

Every year...Summer begins when you arive...Every year...I feel the warm sea...Like it has always been alive....

Tell me when...Will I see you again....Tell me when....The day will come when, everything will end...

And we will be able to gather again...Drink all night...Drink our end....

Every year...Summer begins when you arive...If someone is missing....Is like a star is missing....From the sky....

Tell me when...

Tell me when...Will I see you again....Tell me when....The day will come when, everything will end...

Ξέρω πως ακόμα και αν το καλοκαίρι γίνει χειμώνας....Ο χειμώνας θα γίνει καλοκαίρι....

Το ξέρω πως είσαι κάπου εκεί και βλέπεις...Το ξέρω πως θέλεις στα αλήθεια να με βρεις...Μα φοβάμαι μήπως απογοητευτείς....Και δεν είμαι πια ο άνθρωπος που είχες ερωτευτεί...

Ο καιρός πέρασε...Ο καιρός με γέρασε...Μα η καρδιά μου παραμένει ίδια...Λένε πως το σώμα μου με γέλασε....Μου έδειξε ξανά μια από τα ίδια...

Μα εγώ...Ξέρω πως δεν είναι...Θυμάμαι το χθές...Θυμάμαι πως ήταν...

Ξέρω πως ακόμα και αν το καλοκαίρι γίνει χειμώνας....Ο χειμώνας θα γίνει καλοκαίρι....

Ξέρω πως ακόμα και αν τα χελιδόνια φύγουν....Η άνοιξη σε εμάς πάλι θα τα φέρει...

I want you by my side...

I want you by my side...I want to feel you being alive...Rocking and Rolling all night...Not to leave you by my site...

Ζωγράφισα το όνειρό μου σε ένα κομμάτι χαρτί με λέξεις...

Ζωγράφισα το όνειρό μου σε ένα κομμάτι χαρτί με λέξεις...Ήθελα να το δεις...Να μου πεις...Πως αισθάνεσαι...Αν σε αγγίζουν...Αν στον κόσμο μου χάνεσαι...Αν ήθελες και εσύ να ζεις μέσα στις χίλιες λέξεις....

I have painted my dream on a piece of paper with words...I wanted you to see it....To tell me....How does it make you feel....If the feeling conquers you...If in my world you get lost and it touches you...If you wanted to be apart of the thousand words....

Thats what love in first site is about....

-Do you believe in love at first site?????


-No!!

-Do you believe that someone could make you heart beap wild within a moment?

-Yes!!!!!

-Thats what love in first site is about....

The moment you lay your eyes on her/him....And you find yourself in an unknown world....Your heart starts shouting in you...But your mouth cant say even a word....

-Thats what love in first site is about....-Thats what love in first site is about....

But only a bliss...In the words you sing in the day...

How can you show your love...To someone so far away...Not a touch...Not a kiss...But only a bliss...In the words you sing in the day...

Sometimes I am looking for the moment...Sometimes for the minute...

You have been asking me...What do I like in women....What am I looking for in my life...Sometimes I am looking for the moment...Sometimes for the minute...In some of them their body...In some their inteleginece...But what I always loved in them...Is their  their everlasting sweetness...

Everlasting going...

Tell me when will I see you....Tell me when I will be able to feel you...You cant imagine how it is to dream of you...

Every night I go out trying to find you....Wherever I look at I see your face...So much alike you but not you...Not even a single trace...

I go home knowing...I will never find you...Everlasting going...You have left me behind you...Everlasting going...You have left me behind you...There is no time left...Not a minute to find you....

Every night I go out trying to find you....Wherever I look at I see your face...So much alike you but not you...Not even a single trace...

When I first found out you love me...

You have been trying to hide...When we crossed on the road....Always avoiding to look in my eyes...Avoiding to say hello... Being so shy...

How could we get together...How could I tell you how much I needed you...That every night in my dreams I see you...Oh, how much I wanted to feel you...

When I first found out you love me...I felt the spring on me...When I first found out you love me...The edge of the rainbow showed me...Where to find you....Where to find you...

All the colours on the sky...Not to loose a minute by...Just to come and make you mine...Make you mine...

When I first found out you love me...I felt the spring on me...When I first found out you love me...The edge of the rainbow showed me...Where to find you....Where to find you... My secret treasure...

Give me some time to think about it...

Give me some time to think about it...Let me a while, to live in its dream....